کتاب سپیدتر از استخوان اثر حسین سناپور

رمان «سپیدتر از استخوان» جدیدترین اثر «حسین سناپور»، داستان‌نویس نام‌آشنای معاصر است. این اثر که از آغاز تا پایان در فضای بیمارستان روایت می‌شود، به کشمکش‌های درونی یک پزشک میانسال می‌پردازد. قهرمان داستان، در جریان حوادثی خاص با انواع مرگ و مفهومش مواجه می‌شود و این موضوع در ادامه اتفاقاتی را به دنبال خواهد داشت. با این جمله‌ها وارد جهان داستان می‌شویم: «دودم ول می‌شود توی تاریکی. کم‌رنگش می‌کند. شکل کج‌ومعوجی توش درست می‌کند. آبستره. بی‌نظمی محض. درازی کاج‌ها شب را تاریک‌تر می‌کند. تن‌هایی تاریک و لخت، با کله‌هایی رگه‌رگه، پخش توی تاریکی. شیارهای تاریک مغز، توی سفیدی. سفیدی‌اش پخش می‌شود روی سیمان تاریک. می‌توانم بپرم. بپرم توی شب و خیال کنم هیچ وقت تمام نمی‌شود. می‌دانم همان‌جاست. همان زیر. می‌خواهد من هم باشم. پام را آن‌ور آویزان می‌کنم، بعد خودم را ول کنم و پایین بروم. عصب‌ها یک آن تا نهایت درد کشیده می‌شوند و تمام. اگر خودم را درست بیندازم. بعد دیگر به هیچ جا نمیرسم. توی شب می‌روم همین‌طور. این قاب نگه‌ام داشته. چی فاصله‌ی من است با شب، با آن پایین؟ با سیمان قطعه‌قطعه، و علفی که می‌دانم از لابه‌لاش زده بیرون. بس که تماشاش کرده‌ام. همیشه فاصله همین‌قدر است. چون یک دیوار فقط فاصله بود. سوفیا پشتش. همیشه باید می‌بود. خیالات کودکانه‌ی من این‌طور می‌گفت. حالا می‌شود آن پایین باشد. همان زیر درخت‌ها. می‌گوید بیا! بیا! انگار پشت این شب ایستاده باشد. پشت همین نازکی شب. می‌گوید از دیوارها خلاص نمی‌شویم…» حسین سناپور (۱۳۳۹) داستان‌نویس معاصر آثاری در زمینه‌ی رمان، داستان کوتاه، شعر و… را منتشر کرده است. «نیمه غایب»، «دود»، «لب بر تیغ»، «ویران می‌آیی»، «شمایل تاریک کاخ‌ها»، «با گارد باز» عنوان‌هایی از رمان‌های او و «سیاهه من» و «مهلکه» دو مجموعه شعر اوست. رمان سپیدتر از استخوان، از سوی نشر «چشمه» منتشر شده و در اختیار مخاطبان قرار گرفته است.