کتاب قدرت و دانش در ایران اثر شجاع احمدوند

کتاب «قدرت و دانش در ایران» نوشته‌ی «شجاع احمدوند» است. این کتاب در هشت فصل با عنوان‌های «قدرت و دانش»، «جستار در روش»، «سلطنت ایرانی – اسلامی»، «فلسفه‌ی سیاسی مسلمانان»، «شریعت‌نامه‌ی‌های سیاسی»، «تداوم سلطنت مطلقه»، «تصادم با تمدن مغرب زمین» و «دانش سیاسی متاخر ایران» تشکیل شده است. ناشر درباره‌ی کتاب آورده است: «این کتاب، ماهیت دانش سیاسی ایران را از خلال رابطه‌ی قدرت‌ دانش، بررسی می‌کند و بر این باور است که گفتار سیاسی دوره‌ی میانه و جدید ضمن آنکه متأثر از ساخت و روابط قدرت است، خود بر نهادهای سیاسی تأثیر می‌گذارد. ازآنجاکه ساخت قدرت در ایران دوره‌ی اسلامی سلطنت مطلقه بود، اندیشه‌ی سیاسی اسلامی نیز به توجیه نظری این ساخت پرداخت. اندیشه‌ی مذکور به سبب ارائه‌ی تصویری اقتدارگرا از متون مذهبی در هر دو ساحت عقلی و نقلی، خصلتی اقتدارگرا یافت. در دوره‌ی جدید نیز، به علت تداوم سلطنت مطلقه، در نتیجه‌ی حاکمیت دولت‌های خودکامه متأثر از حاکمیت مغولان و گسترش گرایش‌های صوفیانه و خردگریز از سویی و مواجهه با تجدد غربی از سوی دیگر، دانش سیاسی دچار کژتابی‌های ایدئولوژیک با محوریت اقبال و ادبار به غرب و خود شد. این کتاب می‌کوشد وجوهی از این کژتابی‌ها را نشان دهد.» کتاب حاضر را نشر «نی» منتشر کرده است.