کتاب پروانه و یوغ اثر محمد چرم شیر

نمایشنامه‌ی «پروانه و یوغ» بازخوانی نامه‌های ونسان ون گوگ نقاش مشهور هلندی به قلم «محمد چرمشیر» است. محمد چرمشیر از نمایشنامه‌نویسان پرکار معاصر است که اکثر آثارش را گروه‌های تئاتر به صحنه برده‌اند. نمایشنامه‌های شاخص او ازاین قرار است: «در مصر برف نمی‌بارد»، «می‌بوسمت و اشک»، «کبوتری ناگهان»، «روایت عاشقانه از مرگ در ماه اردی‌بهشت» و «روزگار نازنین طلعت مهربان». در بخش‌هایی از نمایشنامه‌ی پروانه و یوغ می‌خوانیم: «ونسان: دیوارها بلندن، سرد و بلند. آسمون پیدا نیست. مردها روی سنگفرش راه می‌رن. توی یه دایره راه می‌رن. زمینو نگاه می‌کنن. حرف نمی‌زنن. گوش می‌دن به صدای کفش‌ها که روی زمین کشیده می‌شه. من اون‌جام. میون اون مردها. توی دایره راه می‌رم. زمینو نگاه می‌کنم. حرف نمی‌زنم. گوش می‌دم به صدای کفش‌ها که روی زمین کشیده می‌شه. آسمونو نگاه می‌کنم. آسمون پیدا نیست. هیچ‌چی پیدا نیست.» «راستش اینه که ونسان، ما قرن‌های قرن سر یه دوراهی واساده بودیم. دو راهی انتخاب خودمون به عنوان بشر یا انتخاب چیزی که ما رو به وجود آورده. این که چرا ما دومی رو انتخاب کردیم رو نمی‌دونم اما می‌دونم انقدری که خواستیم بگردیم و خدا رو پیدا کنیم، به خودمون فکر نکردیم. شاید همون گشتن و پیدا نکردن باعث شده برگردیم و بخواهیم خودمونو پیدا کنیم، یعنی چیزی که واقعا موجود و دم دسته… و حالا که برگشتیم می‌بینیم از خودمون هیچی نمی‌دونیم. ما از خودمون هیچی نمی‌دونیم، ونسان. این دردناک‌ترین موضوع روزگار ما است.» کتاب حاضر را نشر «نی» منتشر کرده است.