کتاب یکی مثل همه اثر فلیپ راث

آسانسور آن قدر پایین رفت تا این که درش به راهرویی بی نهایت زشت و منزجر کننده باز شد که در انتهایش اتاق عمل قرار داشت، و دکتر اسمیت با روپوش جراحی و ماسک سفید در آن ایستاده بود و در آن لباس دیگر شباهتی به دکتر اسمیتی که قبلا دیده بود نداشت – می‌توانست دکتر اسمیت نباشد، می‌توانست کاملا آدم دیگری باشد،کسی که در خانواده‌ای مهاجر و فقیر به‌ نام اسمو لویتز بزرگ نشده بود، کسی که پدرش چیزی از او نمی‌دانست، کسی که هیچ‌کس نمی‌شناختش، کسی که اتفاقی سر از اتاق عمل درآورده بود و یک چاقو به دست گرفته بود. در آن لحظه‌ی وحشتناکی که ماسک بی‌هوشی را نزدیک صورتش می‌آوردند، حاضر بود قسم بخورد که جراح، هر کس که بود، زیر لب گفت: "الان تبدیلت می‌کنم به یه دختر."
– از متن کتاب