نامه های کافکا به پدر و مادر

فرانتس کافکا در ۳ ژانویه ۱۸۸۳ در یک خانواده یهودی آلمانی‌ زبان در پراگ به دنیا آمد. او اولین فرزند خانواده بود پدر بازرگان و مستبد و مادری متعصب و متدین محیطی ترسناک در خانواده به وجود آورده بود که شاید موجب گردید فرانتس بعدها مانند خانواده‌اش مذهبی نباشد و بی‌طرفی خود را در مورد ادیان رسمی اعلام کند .

دو برادر کوچکترش پیش از شش سالگی فرانتس مردند سه خواهر دیگر او در جریان جنگ جهانی دوم در اردوگاه‌های نازی‌ها جان باختند. کافکا زبان آلمانی را به عنوان زبان نخست آموخت و بر زبان محلی پراگ تا حد زیادی مسلط بود. همچنین علاقه زیادی به زبان و فرهنگ فرانسه و ادبیات غرب داشت و یکی از رمان‌نویسان محبوبش گوستاو فلوبر بود.

کافکا در سال ۱۹۰۱ موفق به اخذ دیپلم گردید و سپس در دانشگاه کارلف در پراگ در رشتهٔ شیمی به تحصیل پرداخت ولی خیلی زود رشته خود را به حقوق تغییر داد. کافکا در سال نخست رشته حقوق در دانشگاه با ماکس برود و فلیکس ولچ آشنا شد. او در کنار تحصیل در کلاس‌های ادبیات آلمانی و هنر شرکت کرد.

فرانتس کافکا در ژوئن ۱۹۰۶ با مدرک دکترای حقوق فارغ‌التحصیل شد .وی در سال ۱۹۰۷ در یک شرکت بیمه مشغول به کار شد و حدود یک سال به کار در آنجا ادامه داد .سپس استعفاء داد و بعد از مدت کوتاهی در مؤسسهٔ بیمهٔ حوادث کارگری استخدام شد و در همین دوره او کلاه ایمنی را اختراع کرد و بدلیل کاهش تلفات کارگران به کسب مدال افتخار نائل گردید.

کافکا به همراه دوستان نزدیکش ماکس برود و فلیکس ولچ گروه دایره صمیمی پراگ را تشکیل دادند. وی از ۱۹۱۰ به نوشتن یادداشت‌های شخصی خود پرداخت که اثری بی نظیر در شناخت شخصیت، زندگی و حالات روحی او به‌شمار می‌آیند. فرانتس کافکا در این یادداشت‌ها از ترس از بیماری، اشتیاقش به ازدواج و همزمان ترس از آن، تنهایی و روابط اجتماعی شکست خورده و کینه به مادر و پدر و احساس‌های گوناگون خویش نوشت.

کافکا در سال 1917 به بیماری سل مبتلا شد و سرانجام در سال 1924 در پراگ فوت کرد.