رنج های ورتر جوان

یوهان ولفگانگ فون گوته، زاده‌ی 28 اوت 1749 و درگذشته‌ی 22مارس 1832، شاعر، ادیب، نویسنده، نقاش، محقق، انسان‌شناس، فیلسوف و سیاستمدار آلمانی بود. یوهان ولفگانگ در کنار پدر و معلم خصوصی‌اش بسیاری از معلومات، از جمله زبان‌های لاتین، یونانی، فرانسوی، انگلیسی و عبری را فرا‌گرفت. او در سال 1765 تا 1768 در لایپزیگ به‌تحصیل حقوق پرداخت و درآنجا به اشعار کریستین فورشتگوت گلرت علاقه پیدا کرد. پس‌از سال 1768، گوته به زادگاهش بازگشت و مدتی را نیز در دارمشتات گذراند. گوته پس از اینکه تعدادی از آثار بزرگش را به پایان رساند، در سال 1775 به وایمار رفت و در آنجا در سال 1776 تا 1786 وزیر حکومت شد. او سپس تا سال 1788 به ایتالیا رفت و در آنجا به تحصیل هنر و مجسمه‌سازی باستانی پرداخت. در سال 1788، گوته به وایمار بازگشت و تقریبا باقی عمرش را در آنجا گذراند، هرچند که زندگی او در آنجا با جنگ‌های ناپلئونی روبه‌رو شد. گوته در وایمار به تحصیل زبان‌های فارسی و عربی و همچنین قرآن پرداخت و شیفته‌ی اشعار حافظ شد. او یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌ها در ادبیات آلمان و جنبش وایمار کلاسیک و همچنین رمانتیسیسم به شمار می‌رود. یوهان ولفگانگ فون گوته، یکی از مردان بزرگ فرهنگی سده‌های 18 و 19 اروپا و یکی از بزرگان ادبیات جهان است.